Viore

–English —

Yesterday Victor and I stopped by Viore. Carien had tipped  me weeks ago and the hospital had given me a beautiful card with the information. Viore is a walk-in center for people with cancer. It is located near the hospital, hidden between the trees and a small parking lot. It was difficult to find at first.

Once inside, we were kindly greeted by two hostesses who offered us something to drink (tea for me, water for Victor). I could tell my story and they explained about the activities they offer – from art to yoga to sport guidance – and gave us a tour. It had been a lab but with the help from many volunteers and sponsors, it has been transformed into a homey environment with different rooms, a living space with a kitchen, a yoga room (decorated with a seascape and beach look), a small fitness room and even a beauty parlor. What else could one wish for?

Today I returned for the sport guidance session. A very experienced physical therapist explains how to use the different machines and monitors your progress. Since running with Flo isn’t working out too well (she usually isn’t in the mood), this seems like an excellent way to stay fit. And so it is. Two experienced and powerful ladies (A & L) were already working out (both have cancer, L is cured and coaches others, A had bad news like me but is super positive). They’re very trained. But when I had to work out on the apparatus (the kind you see in gyms with the bars and rolls) I couldn’t even lift 5 kg with my arms. The only excuse I have is that I never exercise my arms but now I will need to start. With Ineke’s help, I will try to work out at Viore every Tuesday. Fortunately I could get by on the bike, rowing machine and treadmill (running).

Afterwards we drank some tea and talked and then the rain came pouring down. L had come by bike from Blaricum and went back home via the rain. Very impressive. She told us about her experiences with a breast reconstruction gone bad. Very unpleasant, but she is very brave. And A as well. She has metastases in her head and stomach, after almost being cured. It must have been an awful disappointment, but she is very spirited. Fortunately for me I now have two very pleasant trainingspartner I can also laugh with. It’s a lovely place, Viore. Please let anyone know – it is open from 11 to 4 pm in the vacation period and then from 10 to 6 pm. Thanks Viore and all volunteers, hostesses and hosts! I’m very glad you’re there for me and others.

http://www.viore.org/

–Dutch—

Gisteren ben ik met Victor bij Viore binnengestapt. Carien had mij al weken geleden getipt en van het ziekenhuis had ik ook een mooie kaart van Viore gekregen. Viore is een inloopcentrum voor mensen met kanker. Het ligt op het terrein van het ziekenhuis, verscholen tussen de laatste bomen en een parkeerplaats. Eerst konden we het ook niet vinden.

Eenmaal binnen werden we zeer hartelijk en gastvrij ontvangen door de gastvrouwen. We werden verwend met een heerlijk kopje thee en water, ik kon mijn verhaal kwijt en we kregen een rondleiding. Het was eerst een laboratorium maar met hulp van vele vrijwilligers en sponsors is het omgetoverd tot een prachtige, huiselijke plek. Een mooie huiskamer met keuken, een yoga ruimte, een sportzaaltje en zelfs een beauty ruimte. Wat wil een mens nog meer?

Vandaag ben ik teruggeweest voor de inloop sport activiteit. Een zeer ervaren fysiotherapeute begeleidt wie dat wil op diverse apparaten. Sinds het hardlopen met Flo niet zo handig is (Flo heeft meestal geen zin) leek het mij een goede manier om fit te blijven. En dat is het ook. Twee ervaren sportieve dames stonden al klaar en waren volop aan het trainen. A en L zagen er super getrained uit. Maar toen ik uitleg kreeg op de krachtmachine kon ik nog geen 5 kg trekken met mijn armen. Enig excuus dat ik heb is dat ik echt nooit wat met mijn armen doe, maar daar gaat nu wat aan gebeuren. Met hulp van Ineke, de fysiotherapeute ga ik nu elke dinsdagmiddag aan de slag. Gelukkig kon ik toch goed meekomen op de loopband, fiets en roeimachine.

Na afloop lekker bijgekomen, en toen begonnen de stortregens. L was komen fietsen uit Blaricum en moest nu terug door de regen. Zij had een ongelofelijk verhaal over een mislukte borst reconstructie. Heel naar om mee te maken, maar zij is ongelofelijk dapper. En A ook. Zij heeft uitzaaiingen in hoofd en buik, nadat ze bijna genezen was. Heel erg om dat mee te maken. Gelukkig heb ik nu twee hele fijne trainingspartners waar je ook mee kan lachen. Een hele fijne plek, Viore. Laat het iedereen weten, open van 11-16 in de vakantie, en daarna van 10-18. Dank je wel Viore en alle vrijwilligers en sponsors! Ik ben er erg blij mee!

http://www.viore.org/