I find it increasingly difficult to write about myself in this blog. But today is a much needed update about my medical situation. First of all, last week on Wednesday I had an MRI-scan and CT-scan at the hospital. My last scans were in October 2013, so almost 6 months ago. Since then, the bloodtests have shown that the tumor markers have been relatively low, and the liver values stable.
This time, I was very tired after the scans. I just wanted to sleep right after the scans. It might be because I’ve been going to bed too late lately, but I think the contrast fluid had something to do with it. Also, the IV needle was a bit painful as it pressed against my wrist bone. The young male nurse who had placed it was very nice, I recognized him because his picture (and that of other colleagues) decorates the fence outside the hospital around the area where they are building a new addition. So each time I go in I see their faces. Nice to know they photographed real doctors and nurses instead of models!
Yesterday my specialist shared the results with me. There were no tumors visible on the MRI scan, so the hormone therapy did its work. I find it quite remarkable that the cancer in my breast has basically disappeared, without any form of surgery or radiation. It makes me wonder if hormone therapy might be a way to get rid of the cancer for other women as well?
The CT-scan showed a few tumors in the liver which remain stable. My specialist showed me the photos when I asked to see them. It’s a bit hard to see, since the CT-scan consists of horizontal cross-sections of the torso which are shown in 2-D. She pointed out that there were several lymph nodes which looked swollen. At least it is cause for some concern and she wants to have another CT-scan made of the intestines and stomach as well. So my scan is scheduled for April 30th.
In addition, I asked for a bone scan, which is scheduled for April 2nd. I’ve been having some pain in my pelvis. It could just be the result of my new dedication to running (I try to run once or twice a week) in which case it might just be muscles aching. Or it could be a side effect of the letrozole (the hormone therapy – which is actually a hormone inhibitor). Just to be safe, I’m getting a photo and a bone scan.
In any case, she told me not to worry. She’s keeping a close eye on my health and if there is cause for concern she will switch to another type of therapy.
So altogether, good news: the tumor in the breast is no longer visible and the ones in the liver are stable. I will keep you posted as the results come in.
Sheila Ghosh - blog 
That´s very good news, congratulations! Do you enjoy the running? The weather is marvellous. I cannot run anymore on my current therapy, but I do miss it. You have a nice area to run through!
Thanks Diana! Yes, I started again last fall, after about a year in which I couldn’t run. While I was taking the Xeloda even walking was difficult (as you know!). It is beautiful here, especially this last week with all the sunshine. Best of luck with your new therapy!
Lieve Sheila,
Wat een geweldig nieuws!! We zijn zo ontzettend blij dat je genezen bent. Wat een wonder! Je bent een inspiratie voor heel veel vrouwen die deze vreselijke diagnose krijgen. Super dat je ook weer aan het hard lopen bent naast alle andere activiteiten. Ik ben blij dat je goed onderzocht wordt elke keer zodat je ook zeker weet dat je je geen zorgen hoeft te maken.
Hoe was het zondag? Hebben jullie zin om bij ons te komen lunchen?
Groeten, Tanaquil
> Op 13 mrt. 2014 om 20:52 heeft Sheila’s blog het volgende geschreven: > > >
Hoi Tanaquil
Lief van jullie. Ik ben nog niet genezen hoor, want de uitzaaiingen zitten nog in de lever en er is iets verdachts met de lymfklieren. Maar gelukkig is alles stabiel en dat hopen we zo te houden!
lieve groeten, Sheila
Goed nieuws sheila! Fijn!
Hallo Sheila,
Wat fijn dat de tumor in je borst niet meer zichtbaar is, dat is mooi nieuws! Die lever blijft natuurlijk wel spannend… Maar gelukkig voorlopig nog stabiel.
Voorlopig dus weer verder onderzoeken. Ik ben onder de indruk van jouw energie! Wat jij ondanks alles nog allemaal doet, echt onvoorstelbaar!
Misschien is hardlopen een tandje te hoog voor je? Je kunt ook gewoon lekker in een goed tempo wandelen, dat is in ieder geval minder belastend voor je botten.
Ik ben zelf ook weer door de pet/ct scan geweest en moet ook weer verder onderzocht worden. Ik heb het in mijn blog beschreven.
Ik wens je heel veel sterkte en geniet vooral van het mooie weer en je dierbaren om je heen!
Groetjes,
Marianne
Jij ook heel veel sterkte Marianne!
Hoi Sheila, omdat de levertumoren uitzaaiingen van de borsttumor zijn is het ook te verwachten dat deze secundaire tumoren net zoals je borsttumor ‘zomaar’ kunnen verdwijnen? Toch? Wat ontzettend fijn dat de hormoontherapie werkt!
Hai Annet
Ook de uitzaaiingen zijn borstkanker, maar het valt te bezien of ze net zo reageren op de hormoontherapie. Tot nog toe blijven ze stabiel, en nemen ze in de lever niet echt af. Maar zolang de lever functioneert is dat ook goed nieuws. Nu maar hopen dat de opgezwollen lymfklieren geen nieuwe uitzaaiingen zijn. Als dat wel zo is krijg ik een andere hormoontherapie, dus er zijn nog mogelijkheden. Groetjes, Sheila
Lieve Sheila, een vraagje over je “work-outs”
“Running” vraagt – denk ik -de meeste energie van je lichaam. Bij elke stap til je je hele gewicht.
Is er niet een andere vorm van trainen mogelijk, die wel je spieren oefent, maar niet je reserves ( vr)eet?
Wees zuinig op jezelf, je hebt je lijf hard nodig! Liefs van je moeder Ellen
blijft toch een klein wondertje dat je het zo goed doet
Lieve Sheila,
We blijven meeleven met je en zijn dan ook elke keer verrast met goede berichten en bezorgd over de blijvende risico’s. Blijf je ons alsjeblieft goed op de hoogte houden? Dan hopen we dat de verrassingen de zorgen overstijgen. Het is nu al bijzonder hoe goed je het doet, maar je bent er nog niet.
Liefs, Floor
Hallo Sheila,
Wat een geweldig nieuws. Ben zo blij! en keep on jogging!!
Mariëtte